ஒரு முனை மழுங்கிய கத்தியும்,சில முகரைகளும்

மொண்ணை கத்தியுடன்
திண்ணை தடியன்
சுயம்வரம் நோக்கி..

வழியில் காலை பதம்
பார்த்த கூர் கற்களில்
தீட்டி,தீட்டி
கத்தி நீண்டு வாளானது.
"கதை" போல் இருந்த
திண்ணை தடியன்
வில் போலானான்.

அவையோருக்கு ஆச்சர்யம்
அவனா “இவன்” என்று.

அமைதியாய் புன்னகைத்தேன்..
நான் தான் “அவனாயிருந்தேன்”
என்பதுதானே உண்மை
-------------------------------------------------------------------------------------------------


இரு தரப்பிலும்
ஒருவர் மட்டுமே மீதி
சண்டையா..சமாதானமா?

அவகாசம் தேவைப்பட்டது..
யோசித்து முடிவுக்கு வந்தனர்..

பின்... தனித்து வாழ்வது
எவ்வளவு கொடுமை?
-------------------------------------------------------------------------------------------------

கால் தரையில் படவில்லை
கையில் தாங்கினர்

பல்லக்கில் பவனி
குதிரை ஏறி குஸ்தி

அத்தனை எதிரிகளும்
வீழ்ந்தனர்....
அந்தபுரத்தில்
ஆடு புலியாட்டம்

விண்முட்டும்
புகழ்மாலை
ஒரு நொடியில் மாறியது
அலைவரிசை

கால் காற்றில் துழாவ
கத்தினால் சத்தம் வரவில்லை

தப்பிக்க ஒரே வழி
விழித்து விட வேண்டியதுதான்..
-------------------------------------------------------------------------------------------------

நுணுக்கங்கள் பிடிபடவில்லை
நுட்பங்கள் புரிபடவில்லை..

கலைந்து கிடக்கும்
எழுத்துக்களை
கோர்க்கும் சூத்திரம்
தெரியவில்லை

வார்த்தைகளை வசீகரமாய்
வார்க்கும் விதம்
வசப்படவில்லை

அறையெங்கும்
இறைந்து கிடக்கும்
குப்பைகளின் கேலி

“அங்கொன்றும்,இங்கொன்றுமாய்"

மயிர் துருத்தி கொண்டிருக்க
‘என்னடா சிரைத்தாய்” என்று
-------------------------------------------------------------------------------------------------
என் காற்றாடியை
களவு கொடுத்து விட்டேன்
கற்பனையில் செய்த
அற்புதம்..

அது எனக்கு
காக்கை குஞ்சல்லவா?

வார்த்தைகளின் வீரியம்
காற்றில் அடித்து போனது
காத தூரத்தில் அது
அந்தரத்தில்.. அருகே
அழகான கடற்கரை
தேவரும்,அசுரரும்
அமுதம் கடைய அங்கே
வருகை..நானும்

எனக்கான துளியை
அடையாளம் காண

பின்...என்
காற்றாடியை மீட்டு
வந்து... மீண்டும்
சீவி,சிங்காரிச்சு...